kładą kostkę przed domem 

i będzie chodnik ze środków 

(...) 

a tu jesień jak zawsze za wcześnie 

i nogi w mokrym żwirze tracą stabilność 

balans z pomocą parasola uczy  

elastyczności 

stare mantry dzwonią na larum 

w kałuże że trzeba odświeżać 

wspomnienia i kurtki 

napisać remake i zaplanować  

ocieplenie 

nie marudzić że kostka - za późno 

a jesień - za wcześnie 

parasol - coraz starszy 

a my wiatrem pisani na jednokierunkowej 

do słońca do kości przemarzamy