dzisiaj widziałaś barwy końca nocy

w źrenicach strychu

pod pajęczynami rzęs tańczyły kolorowe cienie

zaplątane w muzyce miękkiego kurzu

z wyblakłych nutek dzieciństwa

w szeptanym blasku

świtu

przysiadł na niewielkim krzesełku

tam martwe wyschnięte z życia muchy

zapomniały o fruwaniu

a przy biegunie konika

myszka z przetrąconym kręgosłupem

stalową poprzeczką mety

na szubienicy

skleconej niezdarnie drobnymi rączkami

powieszona lalka z wydłubanym okiem

wiszącym na nitce ostatniego spojrzenia

włóczkowa pętelka

prawie urwała zwieszoną główkę

gdzie ze szkarłatnych ust

wystaje język

narysowany sinym ołówkiem

wolałaś malować farbkami

lecz często

tak bardzo ci brakowało

marzeń dziecka na palecie barw