często razem z nocą 

oglądam lubieżne pozycje gwiazd 

krople dżdżu wprost z liści 

na pajęczynę doznań 

drżące szepty zawieszone w czasie 

wszędzie tam 

gdzie wciąż palą się światła  

niewygaszonych źrenic 

wieczór gości na chwilę 

przynosi naręcza nowych snów 

w szkatule otwieranej pocałunkiem 

masz szeroko rozstawione oczy 

opuszczasz je gdy przechodzę 

ale i tego byłoby dosyć 

gdy mijam cię cieniami drzew 

nic nie znaczącym spojrzeniem