Bzą tajemnie w dole niby letnie gzy 

Wydrgały powietrzne w trzepoczące sny 

Podobne do wzruszeń na mych stóp koronie 

Żeby tylko stopy – cały chcę być w rosie 

Polegnę we trawie i jęknę w pogłosie 

Rozbłysku tych chwil gdzie garść ukojenia 

Stoję po tej trawie i chwieję się z wolna 

Upadku poniechać? Zatroskane czoło 

Jedna moja strona ciągnie w dół wesoło 

Druga zda się gorsza tkwi pierwszej oporna 

Minął czas gdzie zieleń słucha świtu kroki 

Kropel rozroszonych uleciał w poklasku 

Dywan parujący obdarty od blasku 

Gorących promyków spadłych spod obłoki 

Upaść nie zdołałem – jutro też jest dzień