Text 206 of 255 from volume: A kiedy mi życie dopiecze
Author | |
Genre | poetry |
Form | poem / poetic tale |
Date added | 2013-01-01 |
Linguistic correctness | |
Text quality | |
Views | 3295 |
TRUNEK SAMOTNOŚCI
to co się złością w moim ciele skrapla
ma smak wermutu zroszony piołunem
który się sączy po spękanych ustach
zastyga w soplach samotności trunek
wypełnia żyły zniekształca oblicze
zanurza serce w zmrożone kryształy
dygoczę z zimna ale nie zasypiam
okryty szalem w boskie inicjały
ratings: good / good
Mnie chodziło o wszystkie negatywne odczucia, które skraplają się złością w człowieku. Wermut i piołun odzwierciedlają gorycz tego faktu. Szal chroni przed śpiączką, poddaniem się negatywności.
Serdeczności
ratings: perfect / excellent
ratings: perfect / excellent
Serdeczności