Za górami za lasami

Dawniej niż przed średniowieczem

W wielkim zamku mieszkał rycerz

Który świetnie władał mieczem

Czas swój spędzał na wojenkach

Skąd przywoził znaczne łupy

Martwił jednak swego króla

Tym że lubił młode dupy

Gdy pokonał przeciwników

Białogłowy gdzieś pod lasem

Kazał prosić do namiotu

Tam zabawiał się kutasem

Czasem nawet dwa tygodnie

Nie żałując swego sprzętu

Pół wsi nawet wyobracał

Król rozpaczał do imentu

Tak nie można wciąż przestrzegał

Będzie z tego jakaś bieda

Zabezpieczeń nie używasz

W końcu któraś ci co sprzeda

Nie zdał sobie władca sprawy

Że to mówi w złą godzinę

Bowiem rycerz miał już francę

Pieszczotliwie zwaną tryniem

Długo sobie już nie pożył

W bólu odszedł od rodziny

Bowiem wtedy naród ciemny

Nie znał był penicyliny

Morał z bajki niech jak rzeka

Na kraj cały się rozpłynie

Kto chce chujem świat zwojować

Ten od niego marnie zginie