Przejdź do komentarzyOkruchy
Tekst 4 z 20 ze zbioru: prawiewiersze
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2014-04-13
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń3743

Okruchy


kiedyś mieliśmy  

wspaniałe uczty  

przy naszym stole  

i tylko dla nas  

 

dzisiaj zostały mi  

marne okruchy  

 

zbieram z poczuciem winy  

bo nawet te resztki  

już nie są dla mnie

  Spis treści zbioru
Komentarze (7)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Bardzo emocjonalny i niezwykle głęboki oraz tragiczny w swej wymowie wiersz. Czyżby coś się stało?
avatar
Dziękuję, Janko :)

Nie, nie. Nic się nie stało, to przelotna inspiracja :D


Pozdrawiam i dziękuję za troskę, to miłe :)
avatar
no tak, co dobre to dobre, choćby okruchy, bądź głód
avatar
Dziękuję Askawin, za odwiedziny i komentarz :)
avatar
Uczta - okruchy - uczta - okruchy - uczta. Wielu by wiele dało, aby była tylko uczta... ale, jak to w życiu - uczta jest rzadziej, proza częściej. Dobrze, że czasem się ucztuje.
Piękny wiersz :)
avatar
Dziękuję, Hardy :)
avatar
Ano, w tym serze nic tylko same dziury :(
© 2010-2016 by Creative Media
×