zaproszę Cię kiedyś Kochanie do siebie

pójdę po dzbanek i filiżankę

a Ty usiądziesz i będziesz jak w niebie

odmierzę Ci ciepłej miłości szklankę

wypijesz jej łyka ot delikatnie

ocenisz i powiesz jaki ma smak

wiesz przecież że dusze nam bratnie

bo dzieli nas trochę już wspólnych lat

siedzisz wciąż cicho i pijesz powoli

spoglądasz na mnie swym tkliwym wzrokiem

twa ręka wciąż czule moją miętoli

namiętność kroczy do nas z urokiem