Z cyklu „Moje bajeczki dla małych dzieci”

Mały urwis

Był raz sobie urwis mały. Wszystkim robił złe kawały.

Domownicy, czując złość, psot tych mieli całkiem dość.

Tacie schował but pod szafę, siostrze pluszową żyrafę,

mamie zepsuł trzy rondelki, babci spruł sweterek wielki,

cioci rosół wlał do kwiatka a dziadkowi na rabatkach

wszystkie już połamał róże i pozrywał bzy nieduże.

Na dodatek dziś dziadkowi z akwarium rybki wyłowił,

na spacerze zaś przy skwerku złamał kółka od rowerku,

farbą ścianę zapaskudził i świeże pranie pobrudził.

Od niedzieli do soboty tylko w małej głowie psoty,

a pomysłów miał bez liku, męcząc nimi domowników.

Wziął go dziadek raz na spytki i powiada: - Jesteś brzydki!

Zagrajmy w otwarte karty. Nas nie śmieszą twoje żarty!

To ci powiem na ostatku, że nam krzywdę robisz, bratku,

a wszystkim z naszej rodziny się należą przeprosiny!

Ponaprawiać musisz wszystko, co jest sprawą oczywistą,

a niech urwis to pamięta, że być grzecznym to rzecz święta!

Od rozmowy z mądrym dziadkiem urwis grzeczny nie przypadkiem,

krzywdy nie robi nikomu i pomocny bywa w domu.

Bo nasz urwis, co tu kryć, postanowił grzecznym być!