Nie da się cały czas

być ze sobą,

nawet myślami,

chyba że do

obrzydzenia sobie

siebie i życia

(i tak bez życia,

jeśli bez siebie).

Ale przecież, kiedy

nie widzimy się,

nie rozmawiamy,

nie żartujemy

ze siebie i o sobie,

to tym bardziej

tęsknimy za sobą.

Zmartwienia więc

i zamartwiania się

(o siebie wzajemnie),

to my sami sobie

zakochani, czy(li)

głupi przysparzamy.

P.S.

Nie da się cały czas

być ze sobą,

ale (nie wiem jakim

cudem) cały czas

bywa się ze sobą.

I to jest cała

tajemnica miłości,

jakby na przekór

całemu czasowi.

P.S. II

A jeśli ktoś moją,

czy czyją głupotą

czuje się urażony,

to niech wie (żeby

tylko ode mnie), że

w miłości być głupim,

to jest najpiękniejsze.