w kroczących zgodnie rubrykach gazety

kroczących

z dnia na dzień

dla mas - pustynna to wiadomość

dla nas - ze słonej wody fakt

:

wysoki słup

niedopatrzenie

wysokie napięcie

szpital

stan krytyczny

jest człowiek

i

wpadłszy pomiędzy losu tryby

już nie będzie

tkanką

wieczną rotę Matce

złożywszy

ostatnim spojrzeniem

na chłodnej sali straszliwe oblicze

tragedia jak kropla tychże oto łez

uderzy w granit

zadźwięczy delikatnie

nie zburzy jednak melodii

granej skurczami wielkiej orkiestry istnienia

druk nieludzki - zajadle obojętny przekaże fakt

w tej sztafecie informacji

do rąk papilarnie mu bliźniaczych

do oczu jak zwykłych telewizyjnych ekranów

zakoduje się nowinką

przeleci z ust do ust

niczym gołąbek ponad dachami

kilku sąsiednich budynków

i wróci do klatki po ziarno

uklecone z kolczastego druku

a

dla rąk

dla oczu

zleje się w jedno wczorajsze

takie tam

na makulaturę zapomnienia

tu jednak gdzie ten fakt

nie ze słów a uczuć się składa

nie zleje się do błotnistych kałuży

tu będzie on rzeką płynącą

i jak ona pozostanie

wpadając raz po raz do morza pamięci

bo tu nie jest on znakiem na papierze

lecz prawdą rytą jak w Mojżeszowych tablicach

na sercu i duszy

tkanka odda energię biologii

którą była jej winna

lecz życie trwać będzie:

rozpływując się wszechmocnie wokół

na usta ludzi palących świecę pamięci

do serc jak wodospady wpadając

i piętrząc w nich tęsknotę, ból i bunt

aż z uniesionych skier-kropel wspomnień

w świetle swej prawdy

zrodzi się teza miłości

która we mgle czasu mienić się będzie

kolorami prawdziwej i wiecznej więzi

Karolowi K.

1998.11.24