Wg Hegla (vide tytuł) wszystkie tzw. prawdy należy rozpatrywać w ich rozwoju i dialektyce, inaczej nie poznamy niczego. Słynna jego triada: teza - antyteza - synteza jest wg heglistów jedyną skuteczną ścieżką poznania. Innymi słowy kto twierdzi, że wie, co jest grane - gruntownie się myli, ponieważ każda rzeczywistość jest procesem i nieustannym STAWANIEM SIĘ.

To DLATEGO pod latarnią zawsze jest najciemniej, w parlamencie zasiadają tylko tuzy, a Temida jest ślepa - i tyle wiesz, co zjesz.

To głęboko pesymistyczna wizja ziemskiej naszej rzeczywistości, a piękny ten wiersz ją odzwierciedla na tip-top i w skali 1:1

mówcie ale nie do mnie
bo mnie już nie widać

(patrz start)

Dlaczego?? Bo sekundnik właśnie wskazał INNĄ już mnie, która nie jest mną tamtą! Tamtej mnie już nie ma!

Człowiek gruntownie wymienia cały garnitur swoich komórek ciała /poza komórkami nerwowymi, które są nieodnawialne/ co 7 lat

schowałam się
przed piorunami spojrzeń
pod drzewem o którym nikt nie słyszał

(vide finał)

W tej Heglowskiej optyce życie i jego fenomeny i wyzwania - to gra pozorów & nieustanna ciuciubabka

Liryka filozoficzna podniebnych lotów