"Geny" potraktowałabym tu symbolicznie ;) Od imienia "Genowefa" [starodawna Ginevra w "Lancelocie", czy Geneve [święta], zaś dosłownie "królowa"].
Jeżeli zatem mąż mówi do ślubnej "moja królowo", pobrzmiewa mimowolnie tamtem archaiczny trop. Zatem, gdyby tak powiedział "moja G(i)eniu" to też by się nie pomylił, przed laty zauważył był jeden z "ujotowskich" studentów filologii germańskiej :-)))

Z rozbawieniem :-)))

Nie do końca masz rację, co do tych obliczeń,ale wierszyk fajny:)

Dooooooobre!

Już od tysiącleci,
Kiedy miłość dzika
Po trzech latkach znika,
Jej owoce-dzieci
Pędzą życie z matką.

Bywa tak nierzadko ;(