otulam się nocy jedwabistym szalem 

ciemności mą duszę i ciało oddaję 

ledwie nagość skrywa uwalnia pragnienia 

nie karci za śmiałość nigdy nie ocenia 

rozplata warkocze niepokornych myśli 

by miękko opadły i mogły się wyśnić 

wolnością podsyca niespokojne żądze 

namiętności płyną jak potoki rwące  

parawanem czerni oddziela od światła 

by się choćby iskra wstydu nie zakradła 

do alkowy marzeń miłosnych uniesień 

zanim krzyk rozkoszy spełnienie przyniesie 

dyskretnie dzień wstaje i rozprasza cienie 

po słodkich igraszkach gorące wspomnienie 

niecierpliwie czekam znów nocy upojnej 

bo kiedy zatęsknisz przyjdziesz miły do mnie