Co wiarą jest, a co nadzieją?

Co oddechem, co sennym marzeniem?

Gdzie granica, jej ramy się chwieją.

Człowieczeństwo, jest tylko wspomnieniem.

Biegamy jak mrówki

w kopcach wielkich miast.

Łapiemy łud szczęścia,

sięgamy do gwiazd.

Czerpiemy garściami,

złotych monet brzęk.

Pijemy litrami

z obfitości rzek.

A szczęścia, jak nie ma - tak nigdy nie będzie,

bo twarda materia, dosięgnie go wszędzie.

Zmiażdżyła uczucia, sięgnęła w przestworza

już tylko opieka, została nam Boża.