często korzystam z prawa wyobraźni 

i spoglądam przez pryzmat 

na piasek 

suchy podczas próżni słów 

zalewany  

przez przypływ elokwencji 

ta pustynia wciąż prosi 

o piramidy wielkie 

które będziesz mógł podziwiać  

na pocztówkach z podróży umysłu 

ciągle zastanawiam się  

nad sensem tworzenia  

który jak myśl  

waha się między bytem a niebytem 

układanie słów  

jedno na drugim  

niczym budowlany materiał  

jest czymś więcej 

niż  

tworzeniem nowej wieży Babel 

bo gdy już zbuduję  

piramidę 

wspaniałą jak wolność 

jej szczyt będzie ptakiem  

który rozpostrze skrzydła  

ode mnie do ciebie