Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2015-10-21 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 2386 |
potrafisz zasłuchać się w ciszy świtania
bezgłośnej muzyce wytchnieniem pisanej
bez nut pięciolinii od ziemi zarania
z natury zrodzonej czy z nieba nam danej
potrafisz zachwycić się roziskrzonym morzem
gdy słońce nieśmiało wychyla się z głębin
i kładzie na fali purpurowe zorze
harmonią kolorów w bezmiarze potęgi
potrafisz podziwiać drapieżnych gór szczyty
które ranią błękit skalną grzywą grani
i drzemią wciąż groźne w obłokach ukryte
a ty jesteś gotów poświęcić się dla nich
potrafisz przyglądać się ptakom z nostalgią
gdy z wiatrem szybują nad jezior taflami
szczęśliwe wolnością są tam gdzie zapragną
nad lasów ostępem wartkich rzek nurtami
potrafisz pokochać drugiego człowieka
zwyczajnie po prostu jako cząstkę świata
otwórz bardziej serce czas nie będzie czekał
pojmiesz że w uśpieniu trwałeś całe lata
foto: net
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
Człowiek zatrzyma się, patrzy,
Na słowa Twe proste, ale...
Dlaczego ma dusza płacze.
Oj,jak potrafisz zatrzymać. :)
tak, by w czytelniku wzbudziły uczucia;
zgrabną anaforą jak mantrą słów pierwszych
modlą się do piękna na duchowych ucztach.
Pięknie:)))
Choć pędzel trochę się omsknął w piątym wersie i... namalował za dużo zgłosek :P
Pozdrawiam Panią atram*
Dziękuję panu Zbyszkowi za wyszukanie niefortunnego ruchu pędzlem:) Oczywiście moja znajomość matematyki jest na niewysokim poziomie, jak pan zapewne zdążył się zorientować:)
Poprawie oczywiście, chociaż proszę kolegów o pomoc w doborze słowa aby nie zmieniać układu w wersie. Musi nadal się zaczynać od potrafisz...
Pozdrawiam serdecznie :)
też przy lekturze coś mi chrupnęło :-))), przy czym - sama - nigdy zgłosek nie liczę, bo wtedy ucieka mi dusza pisanego wiersza [par.: Adam Mickiewicz: "Romantyczność"].
Serdecznie :-)))
oceny: bezbłędne / znakomite
Ładny wiersz.