Z przykrością muszę zaproponować pozostanie przy dotychczasowym pisaniu poezji, czyli przy wierszach białych, które w znakomitej większości były wyśmienite. Wiersz ten wyraźnie odstaje od wierszy tradycyjnych pisanych przez innych autorów. W wierszach wspomnianych autorów oprócz rymów jest konsekwentny rytm, a średniówka jest zawsze na swoim miejscu. Tutaj każda strofa jest inna. Kolejne strofy mają po: 12, 13, 11, 12; 11, 11, 10, 11; 11, 10, 19, 11; 12, 12, 10, 11; 11, 11, 11, 12 zgłosek, a średniówka sytuuje się w miejscach zupełnie przypadkowych. Rymy też w niektórych przypadkach są wymuszone.
Stosuje Pani znaki interpunkcyjne, ale nie zawsze w sposób najwłaściwszy. Zbędne są przecinki przed "jak mizerny ogareK" (dwukrotnie) i przed "martwego". Brakuje przecinków przed "wydaje się" i przed "łzy". Nie wiem, co znaczy słowo złożone "widać-ani". Prawdopodobnie miał tam być postawiony myślnik, a pojawił się łącznik.
Ponadto po pierwszych wersach w strofach pierwszej, drugiej, trzeciej i piątej w miejsce kropek powinny być przecinki.
Życzę sukcesów twórczych, a droga do tego z pewnością wiedzie przez powrót do poprzedniego sposobu pisania.

A ja dziękuję, że przebrnął pan przez powyższe interpunkcyjne, rytmiczne i sylabowe katusze. Myślę, że teraz widać pełen obraz moich "zdolności". Pozostanę przy braku interpunkcji. Pozdrawiam serdecznie.

Piękne, zaduszkowe strofy. Takie typowo listopadowe...

Serdecznie :)))