Tekst 7 z 27 ze zbioru: Zapomnieć o kaszlu, lekach i kalendarzu
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2016-03-13 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 2090 |
świat jest wielkim nie-miejscem
miliony kropek i twoja
rozmazująca się gdy życie milknie
w takiej chwili podobno słychać samotność
czas się cofa i bolą wyrzuty sumienia
czujesz jakie są nieodwracalne
film zwija się w zakamarkach świadomości
zostajesz sam ze sobą z cieniami
i światłem
wtedy oddziela się dusza
a ty czujesz strach
oglądasz się jeszcze na życie
z daleka słyszysz morze które cofa się
ktoś cicho czyta twoje pamiętniki
patrz
świat rozprasza się jak mgła
oceny: bezbłędne / znakomite
/cytat z pamięci - Thomas Mann/
Ponad Czasem i Przestrzenią wiersz o tym, co nieodwołalne, ostateczne i na amen.
Metafora ze światem w pikselach i definitywną kropką nad "i" - już na Panteonie.
Dzisiaj jesteśmy mobilni; wczoraj mieszkaliśmy nad Łabą, jutro polecimy do Calgary, za parę lat przeniesiemy się do Tajlandii etc., etc.
Statystyczni Rosjanie, Chińczycy czy Amerykanie co 5 lat zmieniają firmę i miejscowość zamieszkania, stając się kosmopolitami, żyjącymi wszędzie - i nigdzie.
Dla wszystkich jednak nas-Ziemian świat ostatni (patrz tytuł) - to ten widziany tuż przed śmiercią
oglądasz się jeszcze na życie
/i/ z daleka słyszysz morze które cofa się
(vide przedostatnia strofa)
to znak, że już najwyższa pora odmeldować się