Przejdź do komentarzyŚwiat ostatni
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2016-03-13
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2090

świat jest wielkim nie-miejscem

miliony kropek i twoja

rozmazująca się gdy życie milknie


w takiej chwili podobno słychać samotność

czas się cofa i bolą wyrzuty sumienia

czujesz jakie są nieodwracalne


film zwija się w zakamarkach świadomości

zostajesz sam ze sobą z cieniami

i światłem


wtedy oddziela się dusza

a ty czujesz strach


oglądasz się jeszcze na życie

z daleka słyszysz morze które cofa się

ktoś cicho czyta twoje pamiętniki


patrz

świat rozprasza się jak mgła

  Spis treści zbioru
Komentarze (3)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
"Śmierć dla nas nie istnieje: kiedy jesteś, jej nie ma, a jak w końcu ta nadchodzi - nie ma już ciebie!"

/cytat z pamięci - Thomas Mann/

Ponad Czasem i Przestrzenią wiersz o tym, co nieodwołalne, ostateczne i na amen.

Metafora ze światem w pikselach i definitywną kropką nad "i" - już na Panteonie.
avatar
Czasy, kiedy człowiek identyfikował się ze swoim światem /adresem/ i patriotycznie go kochał, mamy już raczej za nami.

Dzisiaj jesteśmy mobilni; wczoraj mieszkaliśmy nad Łabą, jutro polecimy do Calgary, za parę lat przeniesiemy się do Tajlandii etc., etc.

Statystyczni Rosjanie, Chińczycy czy Amerykanie co 5 lat zmieniają firmę i miejscowość zamieszkania, stając się kosmopolitami, żyjącymi wszędzie - i nigdzie.

Dla wszystkich jednak nas-Ziemian świat ostatni (patrz tytuł) - to ten widziany tuż przed śmiercią
avatar
Kiedy

oglądasz się jeszcze na życie
/i/ z daleka słyszysz morze które cofa się

(vide przedostatnia strofa)

to znak, że już najwyższa pora odmeldować się
© 2010-2016 by Creative Media
×