Niestety, ale dobro może być w kimś stłamszone, uśpione, przestraszone, schowane. A przynajmniej nie każdy dobry człowiek musi być herosem, a niektórzy (dobrzy jak dobrzy, ciekawe czy jeszcze/tak dobrzy, ale z dobrym sercem) mogą być tchórzami, nim (z czasem/doświadczeniem) będą mogli coś ze sobą, czy w sobie zmienić. Chociaż najlepiej zmieniać się dla kogoś, niestety tak na dobre, jak i na złe.

A co do wspólnego zdania, to czy ja wiem, czy rzecz w tym, żeby mieć takie samo zdanie, czy nie bardziej w wyrozumiałości dla innego zdania, a przynajmniej dla (wcale nie innego) człowieka. Byleby nie mylić wyrozumiałości z przyzwoleniem (temu innemu, i/czy nie innemu) na wchodzenie sobie na głowę, inaczej mówiąc, z gwałtem intelektualnym.