Przejdź do komentarzyNIGDY NIE JEST ZA PÓŹNO
Tekst 255 z 255 ze zbioru: A kiedy mi życie dopiecze
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2016-05-07
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń3386

Muzyka:  Kristic,  `Akoustic`



NIGDY NIE JEST ZA PÓŹNO


na ile wcieleń można się podzielić

ilu zachciankom grzecznie pofolgować

jak wiele pragnień bez ognia spopielić

jak długo cofać darowane słowa


spoglądam w duszę gęsto zapisaną

poznaję znaki lecz skąd te pieczęcie

dziwnie znajome mocą mi nieznaną

na każdej stronie i pod każdym zdjęciem


dokoła liczby za liczbami sumy

czasami złote częściej wypłowiałe

toteż księgowy nie zrobi fortuny

na moim życiu choć jeszcze nie całe


da się spieniężyć bo przecież oddycham

nagle pojąłem - zaczynam od nowa

wszelkie kaprysy w skrzynie poupycham

cofnę cofanie przyznanego słowa


wypłoszę popiół zatrzymam dzielenie

odpocznij czasie słabnę od biegania

nie dam się wodzić już na pokuszenie

mam sporo pragnień i mnóstwo sprzątania



  Spis treści zbioru
Komentarze (5)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
To prawda Martinie, nigdy na to nie jest za późno :) Z wielkim podobaniem
avatar
Pozostaje życzyć, aby się udało.
avatar
I dużo czasu na życie, najlepiej w życia zachwycie :)
avatar
O jak fajnie. Ja również coraz częściej refleksyjnie spoglądam na życie, dlatego z przyjemnością poczytałam i posłuchałam.
avatar
Njbardziej ujęła mnie "dusza zapisana"i pod zdjęciem pieczęcie.Nie można przypieczętować miłości brakiem zdjęcia.Można dac się spopielić,bo z ciała pozostanie tylko robactwo.Ale jak to napisane jam robak-ksiądz Robak.
© 2010-2016 by Creative Media
×