Iść w stronę słońca

Chyba już pora w drogę wyruszyć,

odejść w następne, nowe, nieznane.

Zabrać ze sobą wiosnę i  dobro,

zostawić jesień, rdzę, zło i żale.

Może się będę znowu potykać,

może i trudna przede mną droga.

Lecz na niej spotkam, to wiem na pewno,

kogoś kto wiosnę naprawdę kocha.

To ona jego twórczym natchnieniem,

chociaż w prostocie, a inspiracją.

Bo też najlepsze wersy powstają,

gdy z ciepła w sercu i z wiosny gracją.

Wtedy przekażę mu skarb bezcenny,

prawdę w tobołku tkanym z  nadziei.

Gdy go rozwiąże, to ujrzy wiosnę,

razem już w słońce podążać będziemy.

.