Zgnilizna, popiół - ot, zwietrzeje ciało.

Duch tlił się w martwych grządkach,

gdy Twoje serce o trumnę stukało.

Widziałeś mnie w naszych pamiątkach.

Rzucasz garść piachu na zamknięte wieko,

w sercu tęsknota rwie Cię na strzępy.

Nie marnuj łez nad mym chorowaniem,

wszak do końca byłeś mi wierny.