– Fajnie mi się z tobą rozmawia, Skej.

– Mnie też, fajny jesteś, Rob.

– Wiesz, a może... masz jutro czas?

– A po co pytasz? Przecież dzień w dzień gadamy.

– No wiesz, mieszkamy w tym samym mieście…

– No mieszkamy. I co?

– Może byśmy… no, może byśmy się spotkali? Stukamy do siebie od prawie miesiąca, a jeszcze się nie widzieliśmy. Przecież jesteśmy z tego samego miasta. To jak?

– Ok. Możemy.

– To fajnie, Skey. Cieszę się.

– Ja też, Rob.

– To co, może o 17 w Tivoli? Mam tam stolik 13.

– Ok. To do jutra.

– Do jutra, Skey.

* * *

– O matko! Skey, jesteś chłopakiem?!