Piękny i bardzo dojrzały poetycko wiersz. Razi mnie natomiast niekonsekwencja w stawianiu znaków interpunkcyjnych. W moim przekonaniu brakuje przecinków po wersach: 5., 7., 10. oraz w wersie 11. przed: umiera. Natomiast w wersie 4. jest zbędny przecinek przed "jak ból po kościach", chyba że jest to wtrącenie, wówczas byłby on zasadny. W moim odczuciu brakuje tez kropki po wersie 9.

ciekawie ujęte...z podobaniem

Jak to dobrze, że nasze krok w krok z nami strachy, lęki i obawy spełniają się tylko w 25%. Identycznie jest także z Kostuchą - i to ona powinna bać się nas!