szkoda strzępić myśli językiem

drgania powietrza zawrócą z pogłosem drwin

sycząc jedno nazwisko pod progiem

nużącego nonsensu gry w pomidor

mury cierpliwie wyciszają wrzask

wierni słuchacze akwizytorów kołder

śpią w nich wygodnie nowocześnie

nasyceni na kolację mantrą ze swoich źródeł

naznaczeni inteligencją przez poklepanie drukiem

za wiarę w podaną papkę

ta ziemia niejeden pochód niosła

wiatr czasu leniwie przestudzi ryk syndromu

odstawienia przyzwyczajeń do kokosów

pleciony w obrazki hasłami wolności

na wszelkie przypadki mieszania pojęć i faktów

miliony codzienności ziewają

sen wrócił późno z pracy

nadgodziny odłożone na remont

sobota zabiera się za dodatkową fuchę

albo w końcu odpoczywa do obiadu

ani myśli łazić po ulicach i zdzierać gardło

za nikim murem kto ręki nie podał

setki wydatków śmieją się z wpłat na fundację partii

wszyscy tacy sami z kalejdoskopu na ekranie

z okopów facjat łajno w różnych formach ciskane

przypomina o wyniesieniu śmieci

raz naród raz motłoch i bydło

otwory gębowe mówców sieją podział

w głowach skupienie na sztafecie do rządzenia

masy od krzyżyków cierpliwie skreślają

straszenie pomidorem nie działa

kiełbasa nie wygląda na świeżą

pogarda i ohyda odbijają się rykoszetem

od szkła po każdej ze stron teatru

w trzewiach skręca gorzej niż nadmiar wódki

nadużycie my naród na wiecu garstki

podczas kolejnej szopki przed kamerami

cierpliwie spływa łyk herbaty

spacer do lasu z dziećmi spotyka ulgę

zwykłe dzień dobry chodzi po dole

wykopanym w głowach paranoików z redakcji

w pospolitych rzeczach Polska jest jedna

komitety tworzone w centralach

zawsze mają problem z percepcją

2016.11.20