Tekst 41 z 246 ze zbioru: Z ATLASEM POCZĘTE
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2017-01-24 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 2681 |
Wieś Połoń, powiat Chorzele
Może... były dla Prababci pociechą
innych babć pod inną strzechą
z córką/synem dożywania starości,
te o innych dziadkach przykrości,
słyszane w plotek brzydocie
na ławkach Połoni przy płocie,
w kolejce po chleb w sklepie,
na poczcie, w polu, w przyczepie
czy na traktorze, co - choć sieje, tak orze -
na Kurpiach zbiera, ptaków tych gorzej...
Może... Prababcia myślała przy tym,
że losem Polaka, jak ta Polska cała,
jest po życiu młodym, sytym -
starość = nie radość, śmierć = nie wesele...
i stąd w chorzeleckim kościele
w każdą, każdziutką niedzielę
z rana do nocy krzyżem leżała,
czerpiąc z męki Chgrystusa i P. Maryi
na tydzień cały ulgę niemałą...
z kamieniem takiej pociechy u szyi...
7.05.2012
oceny: bezbłędne / znakomite
Poprawność językowa nienaganna, w tym również interpunkcja, ale trochę mi przeszkadzają znaki równości. Bez nich rytm jest świetny.