Tekst 113 z 246 ze zbioru: Z ATLASEM POCZĘTE
Autor | |
Gatunek | bajka |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2017-03-09 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 2454 |

Ludy Wysp Kretów,
a więc Kreteni,
jak te rolety zakręceni,
ryją zawsze spod ziemi
bez beretów...
całkiem głowy pozbawieni!
Rycie ich trasą idzie
spod Matki-Ziemi
w lazur zieleni,
co grą światłocieni,
jak cud, się mieni...
tak ryją w p`janym widzie!
Bez głowy, beretów,
żyjąc na Wyspach Kretów,
nic tylko ryją i ryją
chryja za chryją,
swoje to krecie rycie...
zwąc co się zowie życiem!
Tak pomyleni
w Czasoprzestrzeni,
gdzie szmaragd zieleni,
ci Kreteni życia krą
w tym zachwycie nad swym ryciem...
w nicość prą!
31.12.13
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite