Przejdź do komentarzyI gdzie tu sedno w istocie?
Tekst 116 z 246 ze zbioru: Z ATLASEM POCZĘTE
Autor
Gatunekfilozofia
Formawiersz / poemat
Data dodania2017-03-17
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2579

I gdzie tu sedno w istocie?


W piszczałek jarmarku jazgocie

i w łaszków odświętnych migocie?

W świętych proporców łopocie?

W wiecznej trzódki biedocie?

W kwiecia rzucań błyskocie?

W tęczy wstążek furkocie?


Nie w samotni Kolbego Golgocie?

Nie gotyku na żebrach w pustocie?

gotyku bez wot tych, bez złoceń?

Nie w wysp bezludnych sacrum istocie?

Nie w Ciała z profanum w z prochu błocie?


W tej wiary do piany głuchocie

przy pasterzy dusz bełkocie

ku zawsze Bożej sromocie?

W z gliny figur przesuwu martwocie?


Boże Ciało 2014


  Spis treści zbioru
Komentarze (3)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Sedno, jak widać i wiemy, niejedno. Dla jednych w błyskotkach i jazgocie, a dla innych w niszy zadumy i modlitwy dostojnej, ciszy. Ku czemu kto ciąży, ku temu spada, lub dąży. Pozdrawiam
avatar
ŁO jezu,co to jest?Wierszyk na bidote z nędzą ?
avatar
Na co wydajesz krocie?
Na sto pociech?
© 2010-2016 by Creative Media
×