To, co u mężczyzn nazywa się satyriasis, u kobiet jest nimfomanią.

To obłęd seksualny, czy niewola?

Oczywiście wszystko wzięło się od kobiety, którą historia sponiewierała i tak w nadmiarze, wykorzystując jej nazwisko, jako synonim tej przypadłości, a syndrom choroby nazwano zespołem Messaliny.

Do dziś nie wiadomo, o jak liczebny  `zespół` chodziło.

Przedstawiciele modernistycznego estetyzmu uznawali, że kobieta fatalna jest rodzajem fantazmatu, nierzeczywistym bytem z koszmarów i erotyków, wyłaniającym się z ziemskich reguł jak chimera.

Oskar Wilde, który swoją `Salome` wykreował archetyp femme fatale, twierdzi, że nimfomanka, to zepsuta kobieta, której mężczyźni nigdy nie mają dosyć.

Michaił Bachtin wyodrębnia w literaturze starożytnej menippeję. Otóż cechą menippeji jest posługiwanie się fantastyką i elementami mistyczno-religijnymi, w połączeniu z naturalizmem, mającym ukazać stany psychiczne i emocjonalne.

W takim właśnie świecie pojawia się demoniczna, fantastyczna, nieetyczna kobieta, która jest uosobieniem rozpusty, boginią i modliszką zarazem.

Dzisiejsza medycyna mniej zajmuje się mistyką i bardzie naukowo podchodzi do zjawiska nimfomanii. Ten hiperseksualizm u kobiet, o zmiennym natężeniu, może być cechą wrodzoną lub pojawiać się przejściowo, np. w okresie dojrzewania.

Nimfomania, to chorobliwie wzmożony stan podniecenia erotycznego, który prawdopodobnie nie ma nic wspólnego z gotowością prokreacyjną, czego dowodzą badania na zwierzętach (klacze i krowy), u których okresy wzmożonej rui nie prowadzą do zapłodnienia.

Skąd się to wszystko bierze u kobiet?

Medycy, żeby zagmatwać dla laików sprawę do reszty, uznali, że nimfomania, to schorzenie spowodowane najczęściej przez nadmierne wydzielanie hormonu pęcherzykowego, przy jednoczesnej niedoczynności luteinizującej... przedniego płata przysadki`. Czyli całe `zło` mieści się w mózgu, a nie w miejscu, o którym mężczyźni zwykli byli mawiać: `mój jest ten mały kawałek... kobiety`.

Zjawisko nimfomanii raduje duszę niejednego amatora niekończącego się szaleństwa, ale to dosyć niebezpieczny obiekt nawet dla bardzo `wydolnego` samca.

Te kobiety są jak Putyfara. Wiecznie nienasycona bachantka, marzenie wielu normalnych erotomanów, która czasami przepoczwarza się w posępną megierę, by wreszcie stać się żarłoczną i okrutną Lamią.

Joni, uzupełniające emblemat Szakti, u niej przypomina krwiożerczego ukwiała, którego labia maiora pożerają zagubionego i wszędobylskiego penisa. Czasami nimfomanki są tak opętane przez żądzę fizycznego kontaktu z mężczyzną, że jego penis po, jak to nazywają bezduszni seksuolodzy - coitus, wygląda jak ołówek z gumką, który dopiero co opuścił okrutną strugaczkę.

To typ kobiet, które są przygotowane na seks o każdej porze dnia i nocy. W pociągu, przeciągu i na tłuczonym szkle. Wszędzie tam, gdzie przyłapie ją `rozżarzony do czerwoności` samiec.

I tak naprawdę nie jest ważne z kim. To może być listonosz, który wcale nie musi `dzwonić dwa razy`, hydraulik, sąsiad, czy wyrośnięty ministrant zbierający na taksówkę dla księdza dobrodzieja, chodzącego z `kolędą` po stronie numerów parzystych na twojej ulicy. Dlatego ktoś, kto korzysta z usług takiej pani, oprócz kluczyków do samochodu, grzebienia i lusterka, musi mieć stale pod ręką antybiotyki, prezerwatywy i na `wierzchu` numer telefonu zaufanego dermatologa. U tych kobiet, co jest charakterystyczne, czasami nie sposób odróżnić kiedy jeden orgazm się kończy, a kiedy zaczyna się drugi i następne. Ten kobiecy szał i stan ustawicznej gotowości seksualnej, to schizofrenia od pasa w dół, jak określa ten patologiczny zespół obłedu seksualnego i niemożliwych do zaspokojenia żądzy, znany seksuolog... Lew Starowicz.

Początek na ogół zawsze jest dobry, ale koniec czasami może być żałosny, Szczególnie wtedy, kiedy dowiesz się, że ktoś wreszcie wyraził się o tobie `pozytywnie` i musisz przyjść do swojej przychodni rejonowej i odebrać `laurkę gratulacyjną` od siostry przełożonej. Tak, nierozważny seks uprawiany z kim popadnie i gdzie popadnie, może czasami kosztować życie. To sporo za dużo, jak za parę minut nawet prawdziwej rozkoszy.

Statystycznie na świecie, co trzy minuty ktoś zakaża się HIV-em, przy którym zwykła kiła, czy `poczciwy` syfilis, to jak katarek wobec raka płuc.

Kobieta jest nie tylko symbolem macierzyństwa i opiekunką domowego ogniska.

Nie tylko obiektem seksualnym dla męskiego świata, ale również częścią innego wielkiego szaleństwa, którego tak bardzo potrzebują mężczyźni - prawdziwej miłości, gdzie dusza raduje się ciałem, a ciało duszą.

Oskar Wilde, mimo, że był homoseksualistą i pederastię kultywował na wzór starożytnych Greków, zaskoczył wnikliwą analizą męskiej natury twierdząc,

że `mężczyźni pragną być zawsze pierwszą miłością kobiety`

To święte słowa!

Nikt nie chce być ostatnim, bo ostatnich najczęściej gryzą psy...