***

może podjechał za wcześnie

a może za późno

sens jak pociąg widmo

siedzę w środku czegoś

na zewnątrz zasiane nic konkretnego

jakby wszechświat nie miał pomysłu

na kierunek wzrastania

całymi dniami kilometrami

jadę polami

w kierunku czegoś

co nie ma końca

i stukot kół -

powstało z niczego

może po coś

może dla kogoś

może dla niego

i  nie ma sensu

przyspieszać

zawracać

przystawać

wysiadać

i nie ma sensu

zawracać

i nie widać początku

i nie ma nic z tego

bo nie ma sensu

sens

jak pociąg widmo

dlaczego

zatrzymał się

na stacji

EGO

Ela Walczak wiersz z tomiku `Słowa jak origami`