Pierwszy limeryk doskonały. W drugim osoba jest w drugim wersie, a powinna być w pierwszym. Dlatego sugeruję następujące brzmienie dwóch pierwszych wersów:

Pewien artysta za wartką Odrą
Spotkał na wiosnę dziewoję modrą ...

Trochę też nie podoba mi się pointa, a może jej nie zrozumiałem, co by znaczyło, że jest mało wyrazista. Ale żaden pomysł mi nie przychodzi.
I właśnie drugi limeryk spowodował minimalne obniżenie oceny.

Do Janko:
Nie chciałem popełniać prostackich błędów przy napisaniu pierwszych limeryków, więc poczytałem o zasadach ich tworzenia. Są różnice między autorami tych zasad. Pewne wspólne cechy jednak zauważyłem.
Tak, w drugim limeryku, w pierwszym wersie, nie tylko powinna być umieszczona nazwa geograficzna, ale i bohater akcji.
Natomiast co do puenty w tym limeryku (według zasad) - powinna być zaskakująca, absurdalna, lub zabawna. Spróbuję ją wytłumaczyć - artysta malował dziewoję na stojąco tak długo i zapamiętale, że zapomniał o odpoczynku i rozluźnieniu napiętych mięśni. Z wiadomym skutkiem.
Jeżeli nie została zrozumiała, to mój błąd.

Zaglądnąłem po dłuższej przerwie, i... nagle przyszła mi na myśl inna puenta w drugim limeryku. Powinna być bardziej "wyrazista"? To teraz będzie ;) W całości limeryk w nowej wersji:

Pewien artysta za wartką Odrą,
spotkał na wiosnę dziewoję modrą.
Malował karmin jej ust,
i alabastrowy biust.
Nagle poczuł swą naturę szczodrą.

Ta druga wersja zdecydowanie lepsza:)
Ja Ci dam Martę haaaa
Pozdrawiam z podobaniem:)

O, Atram wyciągnęła z przeszłości moje pierwsze limeryki :) I jakąś Martę jeszcze chce mi dać ;)

Te dwa limeryki później lekko zmieniłem. Teraz mają zapis:

MARTA
Z Paryża blondwłosa Marta,
piersiasta i grzechu warta,
zakrzyknęła  srodze -
Jemu oddam wodze!
Polski mechanik wart czarta!

ODRA
Młody artysta, z Brzegu nad Odrą,
napotkał wiosną dziewoję modrą.
Malował karmin jej ust
i alabastrowy biust.
Nagle poczuł swą naturę szczodrą.

No napisałam, że ta poprawiona jest lepsza:) Pozdrawiam :)

Rozbolało go biodro,
Gdyż miał w sobie tę szczodrość
Natury i potencję wielką
Jak nasz mistrz Matejko!