Osiem godzin przy taśmie papierów

Kolejne cztery na błysk dalekich kineskopów

Ostatnie dwie na żarcie

A potem sen...

Szósta rano, wita bagno

Wstaje z łoża fakira

Pełnego koszmaru wyra

Nie wie czy mu smutno

Idzie niewyspany,

ale zrutynowany

Myślenie rezerwuje tylko na krzyżówki,

z `Przyjaciółki`.

Znowu fajrant

HURA!

hura?

Jutro znowu to samo

Gdyby miał kase...

Albo niezłą markę...

Nie... nie

porządek zakłócony

Musi wracać do roboty.

Idzie na przystanek

Tam siedzi ktosiek

Taki zakapturzony

Ani duży, ani mały

Nawet nie średni

Taki żałosny

Niczym się nie wyróżnia

Cholera znowu próżnia...

W cudzysłowiowym domu na lustro patrzy

okiem bladym,

a to znowu on

Schizofremia?

Rzucił ponurą szmatę...

Wyjął klamkę...

Strzał...

Jestem wolny...