Tekst 232 z 255 ze zbioru: stopniowo
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2017-09-03 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1699 |
http://www.wallpaperup.com/
prosiłaś i jestem sobą
część na którą mogę jeszcze liczyć
jak na kamień zawsze tam będzie
wieże kościołów
mimo iż nigdy nie sięgną nieba
nie wiem w jakim języku patrzę
wiatr usypał poranek
rozmieniam myśli wreszcie znikam
chociaż wiem świat nie skończy się
gdy usta przymarzną do marzeń
można wierzyć w Boga
jest najbliżej
oceny: bezbłędne / znakomite
A że nam najbliżej do Słońca-Boga Jedynego, to skutek jasny, jak to słońce...