Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2018-03-02 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 2332 |
Średniowieczne strofy niemieckiej miłosnej liryki (sprzed 1150 roku)
Anonim
Wszędzie już las zielenieje.
co się z mym ukochanym dzieje?
odjechał na swym koniu już tak dawno.
ach. kto mnie pokocha naprawdę?
------------------------------------------------------
ty do mnie, ja do ciebie należę.
musisz mi wierzyć.
ty wtulony
w mym sercu,
kluczyk zgubiony.
na zawsze ci w nim już żyć.
------------------------------------------------------
Potajemna miłość czyni dobrze.
i wynagrodzić może szczodrze.
wymaga starań najsłodszych.
kto się o nią wiernie nie troszczy,
tego powinno się ostrzec.
------------------------------------------------------------------------------------------------
Strofy te nie należą w ścisłym znaczeniu do minnesangu, jednakże poprzedziły tę formę.
(Tristan Marquardt w przedmowie do „Unmögliche Liebe. Die Kunst des Minnesangs in neuen Übertragungen“, wyd. Tristan Marquardt i Jan Wagner).
Foto: wikipedia. Heinrich von Meißen (Frauenlob, Codex Manesse)
Z drugiej strony pomyśl o haiku czy tankach i o tłumaczeniach tych wersów na język polski. Tanka z ósmego wieku (!) poetki Kasa no Irotsumo, przełożona na polski przez Czesława Miłosza, brzmi współcześnie, a jednocześnie dzięki określeniu "bogowie niebios" i "miłuję" czujemy, że wiersz ten powstał bardzo dawno.
Bogowie niebios nie są racjonalni,
Więc mogę umrzeć i nigdy nie spotkać ciebie,
Którego tak mocno miłuję.
To są tylko takie moje przemyślenia, ale mam nadzieję, że innym też mogą się wydać słuszne.