Tekst 3 z 32 ze zbioru: ja
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2017-11-04 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1510 |
przy wschodzie słońca
jesteś najbardziej podobna
do wizji artystów
o boginiach piękna
przy tobie siedzi tylko człowiek
nie będę robił zdjęć
to bezsensowne
Michał Anioł z aparatem
przeciwko uderzeniu motyla
daleko mi do literata
ale niektóre widoki
same poruszają stalówką pióra
oceny: bezbłędne / znakomite
Zamieniłabym na myśl w sensie, że niektóre widoki poruszają ręką, piszącą te słowa.
I uśmiech wywołuje sformułowanie "daleko mi do literata". Może i od serca ta skromność, ale moim zdaniem niepotrzebna.
Pozdrawiam serdecznie.
Miło mi że tak pozytywnie mój wiersz został odebrany.
Co do uwag. Stalówka pióra w moim zamyśle miała dodać artyzmu całej tej opowieści. Że oto siedzi romantyczny wieszcz, maczając stalówkę co chwila w kałamarzu i pisze na pergaminie poemat wychwalający urodę jego Dulcynei. No cóż, nie upieram się, że to nie jest przekombinowane. Może i ty masz rację, że ta stalówka to już lekki anachronizm.
A to, że daleko mi do literata, miało dodatkowo podkreślić urodę wychwalanej muzy, przy której człowiek prosty, nie myślący zupełnie kategoriami artyzmu i estetyki, czuję potrzebę uwiecznienia w jakikolwiek sposób piękna, które widzi.
Ja się nie upieram, że mam rację, po prostu lubię dyskutować nad tekstem ;)
oceny: bezbłędne / znakomite
/którego konkretnych walorów rozmyślnie nie nazwano i poimiennie nie wyszczególniono,
bo przecież liryka miłosna to nie buchalteria/