Skarb

Pielgrzym ma tak niewiele

Wielce ceni skarb promieni słońca

Wciąż bywa desperatem

Tocząc walkę z przewiną do końca

Choć  zło podrzuca kłody

Usilnie pragnie zniszczyć skarb drogi

Wciągnąć w liche zawody

Zepchnąć z właściwie obranej drogi

Czasem trzeba dać wiarę

Że  chociażby do krzyża przybity

Czuwa – niesie ofiarę

Żeby nie zgubić anielskiej świty