Olu, i to jest właśnie Twoja prawdziwa poezja.

To chyba, nasza przywara narodowa.

Lekko gorzkie. Niestety bez historii człowiek jest niczym, a w nią są wplecione wspomnienia i dramaty też. Nie da się uciec, ale wystarczy pragmatyzm, żeby normalnie żyć. Wystarczy trzeźwość umysłu.