Niech daleki Bóg ma nas, was i ich w swej opiece, skoro zostaliśmy z tym krasojudkiem "w tym domu i w tym łóżku" "na poduszce" - wszyscy wszak tacy jakżeż Biblijni! - oko w/za oko i ząb w/za ząb żywi i umarli we wszystkich możliwych liczbach: pojedynczej, podwójnej i mnogiej, bo ten świat napiera (patrz tytuły!) już aż nazbyt bez pardonu.

I gdzie się podział ten wiekopomny czołobitny list polskich biskupów - nawet Tysiąclecia - i ta jego/listu - jak widzimy - mało wiekuista papierowa moc??!

Miliony Polaków, zamordowanych w hitlerowskich konzentrationslagrach na terenie całej Europy, miliony rodzin tych zamordowanych, miliony dzieci i wnuków tych zamordowanych głęboko milczą.

Mówi za nich dzisiaj już tylko Poezja

Trudno napisać cos po komentarzu Emilii.
Kolejny Twój świetny wiersz.