`I wysłuchał Bóg Lei, i poczęła, i urodziła Jakubowi piątego syna` Czyli i wysłuchał Bóg Wszechmogący mowy słów Lei, i rozpoczął się proces oddziaływań informacyjnych, nasienia męża - informacja o całości rodzaju informacji, i żony - funkcjonalnie ukształtowany wewnętrznie rodzaj informacji do poczęcia i urodzenia Jakubowi piątego syna - potomka danego od Boga Wszechmogącego `Wtedy rzekła Lea: Bóg dał mi nagrodę za to, że dałam mężowi memu służącą moją. I nazwała go Issachar` Czyli wtedy rzekła: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik mowy słów Lei: Bóg dał mi nagrodę, według myśli Lei, że dałam mężowi memu służącą swoją. I nazwała syna - potomka danego od Boga Wszechmogącego Issachar, bo według myśli Lei, Bóg Wszechmogący dał jej nagrodę, że dała Jakubowi mężowi swemu za żonę Zylpę służącą swoją `I poczęła jeszcze raz, i urodziła Jakubowi szóstego syna` Czyli jeszcze raz rozpoczął się proces oddziaływań informacyjnych, nasienia męża - informacja o całości rodzaju informacji, i żony do poczęcia i urodzenia Jakubowi szóstego syna - potomka danego od Boga Wszechmogącego, jak sześć dni stwarzania uniwersum przez Boga Wszechmogącego i siódmego dnia szabatu - sobota odpoczynku dla zdrowia naszego (Rdz.2,1-3) `Wtedy Lea rzekła: Obdarzył mnie Bóg pięknym darem; tym razem mój mąż zatrzyma mnie przy sobie, bo urodziłam mu sześciu synów. I nazwała go Zebulon` Czyli wtedy Lea rzekła: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik mowy słów: Obdarzył mnie Bóg pięknym darem: tym razem mój mąż zatrzyma mnie przy sobie, bo urodziłam mu sześciu synów, jak sześć dni stwarzania uniwersum przez Boga Wszechmogącego, a siódmego dnia szabat - sobota odpoczynek dla zdrowia naszego (Rdz.2,2-3) I nazwała syna - potomka danego od Boga Wszechmogącego, obdarzył mnie Bóg pięknym darem, jak obdarzył każdego z nas Bóg Wszechmogący pięknym darem sześciu dni stwarzania uniwersum i siódmego dnia szabatu - sobota odpoczynku dla zdrowia naszego. By zatrzymać każdego z nas przy Bogu Wszechmogącym Stworzycielu sześciu dni i siódmego szabatu - sobota odpoczynku dla zdrowia naszego (Rdz.30,17-20)