śni się ciepło, lgną do siebie  

dłonie, palce, myśli, głosy, 

skrzące oczy - żywy płomień - 

ten pod mostkiem chce się nosić. 

a tymczasem zimno chwyta 

w ciasny uścisk, w kleszcze z lodu. 

i nie pytaj mnie, nie pytaj 

o ten klimat. bez powodu 

i bez związku wdarł się w przestrzeń - 

zwyczaj? dopust? splot przypadków? 

to istotne, że wciąż śni się, 

skleja rzęsy. więc na palcach, 

by nie budzić, nie rozproszyć:  

głodu dłoni pod żebrami,  

oczu, głosów. jesień. w piecu  

................. trzeba palić.