Władysław Łopian rozwiązał zagadkę świata
tak dużo
Aniołowie Jasnej Góry Tekst 88 z 203 ze zbioru: Ojczyste kwiaty
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2018-03-26 |
| Poprawność językowa | - brak ocen - |
| Poziom literacki | - brak ocen - |
| Wyświetleń | 1872 |
Aniołowie Jasnej Góry
Wzbudzają światło wpuszczają w doliny
Aniołowie - Jasna Góra ofiarna
I bezpowrotnie uleci z Ojczyzny
Z ukochanej ziemi ciemność oporna
Światłości zwycięska hufcu Maryi
Niech czuwanie twoje nigdy nie zginie
Dzieci otoczy tarczą aureoli
Strzegąc przed niewolą w obcej krainie
Krzyż na Giewoncie światłości ostoja
Wzywa do czynu, do światła w komórce
Dzwon Jasnej Góry i wiary protekcja
Wskażą wrogom postępowania wzorce
Ich oddech zmiata szrony o poranku
Na polskiej ziemi chroniąc rodne kwiaty
Rozpięte skrzydła wyzwalają z lęku
Wplatając we wznoszenie wolnej nuty
nowe teksty
1. światło, doliny, aniołowie, Jasna Góra, Ojczyzna, ziemia, ciemność;
2. światłość, hufiec, Maryja, czuwanie, dzieci, tarcza, aureola, niewola, obcą kraina;
3. krzyż, Giewont, światłość, ostoja, czyn, światło, komórka, dzwoń, Jasna Góra, wiara potencja, wróg, postępowanie, wzorce;
I ostatnia 4. strofa to już dla każdego Czytelnika zadanie domowe.
- w tak potężnej lawinie rzeczy, zjawisk i pojęć
- na tych gruzach i rumowisku
polegli jak jeden mąż
z kretesem
i na amen
co do ostatniego piórka
;(
;(
A TO WŁAßNIE OD GRUNTOWNEGO ROZPOZNANIA TYCH ŹRÓDEŁ NALEŻY ROZPOCZĄĆ TERMINOWANIE W TYM
- JAKŻEŻ TRUDNYM! -
GATUNKU LITERACKIM