w przeważającej części składam się ze wspomnień  

przeszłości - więcej, niż mięsa  

rzadko udaje mi się odróżnić noc od dnia  

to dwie strony monety wycofanej z obiegu  

gdy próbuję nie rozpamiętywać - morzy sen  

przychodzi w nim dziewczyna  

jest niczym rozpoczynające się misterium  

prolog poematu  

kreśli mi na skórze tajemne znaki  

rysuje węże i skorpiony  

zdrapuję, zanim ożyją  

warstwa po warstwie, zagłębiam paznokcie  

a tam, w ciele- twarze, skorodowane samochody   

rudery na chwilę przed katastrofą budowlaną  

tyle we mnie miejsc: placów, ślepych uliczek  

po których chodzą ludzie bez twarzy  

trudno dopełnić  

ale próbuj, jeszcze się nie budzę