Przejdź do komentarzyIronia losu
Tekst 100 z 203 ze zbioru: Ojczyste kwiaty
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2018-04-03
Poprawność językowa
- brak ocen -
Poziom literacki
- brak ocen -
Wyświetleń1916

Ironia losu


Gdy widziałem jak  obalano  mur

Wydawało się - teraz tylko łzy szczęścia

Będą wsiąkać w ziemię, nie będzie chmur

Cichy lot orła obok mego obejścia


Gdy przeminęło wielkie klaśnięcie

Zawirowanie w ludzkie oczy sypie piach

Z żebraczą misą gonią po świecie   

Czekając na przychylność losu w obcych drzwiach


Znów wyrasta mur, krusząc muzykę

Upał wulkanu niszczy zieleń i drzewa

Zbawienna miłość -  zapełni lukę

Jaką zimną nagość wykopała lawa


  Spis treści zbioru
Komentarze (0)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
brak komentarzy
© 2010-2016 by Creative Media
×