Tekst 7 z 11 ze zbioru: Pamięć
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2018-05-26 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1408 |

przyniosłam dzisiaj białe chryzantemy
- światełko zawsze płonie
mówiłaś pamiętaj (tylko skromnie)
paciorki przekładaj
w myślach do mnie przemawiasz
a ja mam ciągle zimne dłonie
oceny: bezbłędne / znakomite
Tu prostota przekazu i nieskomplikowany zapis wzmacniają implikowanie emocji - wiersz wzrusza, jak historia prawdziwa o pamięci i sile uczuć; historia, jaką każdy z nas w sobie dźwiga.
Bardzo mi sie podoba.
oceny: bezbłędne / znakomite
Serdecznie :)
Bardzo mi brakuje Jej cielesności...
oceny: bezbłędne / znakomite