Budować z kości, z krzesła, ze swoich wspomnień, z niespełnionych marzeń,  

z tablicy szkolnej, z kredy, z warkoczy matki i z pojedynczych kosmyków, ale głównie z betonu.  

W imię narzuconych zwyczajów wbudowano lęki, według ustalonych gier nie wiedząc kim jestem.  

W tym wszystkim jakąś rolę miała moja dusza. Toczy się gra komputerowa?.  

Czym jest dusza? Tak sobie sama odpowiadam.  

Dusza, to dysk z pamięcią pełen programów które uruchamiają ciało i mózg, to kanał łączący z Bogiem.  

Komputer jest tylko opakowaniem twardego dysku i ciało jest opakowaniem duszy.  

Szatan jak haker próbuje przeprogramować dyski, wrzucając różne wirusy,  

czasem nie potrafimy się obronić i wtedy kasuje nam boską pamięć i wciska zło.  

Ciało bez duszy jest martwe i niepotrzebne, pogrzebane rozkłada się na proch tak jak komputer  

bez dysku wyrzucamy utylizujemy. Po śmierci, pamięć ` ja` oddziela się od ciała.  

Apostoł Paweł oświadczył: To `co siejesz (przy śmierci) nie siejesz  

ciała, które ma wyróść`. Przy zmartwychwstaniu Bóg  

da ciało każdej osobie, t. j. każdej istocie. czyli duszy, lecz nie te same,  

te które uległy zniszczeniu przy śmierci.  

Dusza zostaje w uśpieniu jak dysk wymontowany z komputera.  

Bo jak inaczej tłumaczyć obudzenie martwego Łazarza.  

Jezus nie wyciągałby go z krainy niebiańskiej szczęśliwości, wyraźnie powiedział: `Łazarz, przyjaciel  

nasz, zasnął, ale idę obudzić go`  

Uruchomił ponownie jego duszę.  

Dusze uśpione czekają na zmartwychwstanie jak dyski leżące na półce.  

Bóg jak Internet, jest najważniejszym ogniwem w połączeniu.  

`Boć ci, co żyją, wiedzą, że umrzeć mają; ale umarli o niczym nie wiedzą,  

i nie maja więcej żadnej zapłaty, gdyż w zapamiętanie przyszła  

pamiątka ich`. - Kaz. Salomonowy 9:5.