Moje - moich - mam.
Chyba gdzieś tu czegoś za dużo.
Nie rozumiem dużych liter na początku wersów, jeśli nie ma interpunkcji, choć i tu brak konsekwencji.

Piękna liryka filozoficzna z przesłaniem, by nie marnować ani chwili RAZ tylko danego nam, często jakże krótkiego, Czasu.

Motyl jako imago żyje maksymalnie tylko jeden sezon

Mnie się podoba,tylko moich i moje,ale każdemu się zdarza,natomiats wiersz lirycznie melancholijny,a nawet ciekawy w swojej wymowie.

Dziękuję za komentarze. Chciałam zamienić duże litery na małe i skorygować co nieco, ale można to było uczynić jedynie do momentu pierwszego komentarza...ehh. Zostanie zatem już tak, jak jest ;)

Ha! Brawo za odwagę. Uważam że faktycznie to "powtórzenie" trochę gryzie ale moim zdanie łatwo to zmienić. Skreśl "moich" a skrzydła zlagodź do "skrzydełek". Martwi mnie trochę, że ciekawa sielanka przepoczwarza się w zupełnie inny groteskowy gatunek. Dopisałbym zatem jedna zwrotkę... Tak dla równowagi :) ogólnie to wiersz... Ładny, motyla noga. Pozdrawiam

Mirquell, dziękuję za uwagi i odzew :)

Trochę bym te strofki przepracowała :)

I tak też już wcześniej zrobiłam Befano ;) poukładałam je inaczej.

Ja sobie je czytam tak:

Będę żyć tylko chwilę
Jak motyl
Śpiesz się aby zobaczyć
Moje kolory
I poczuć lekkość
Mych skrzydeł

Nie mam siedmiu istnień
Niczym kot
A jedno
i krótkie
Zaraz zginę z przekłutym
szpilką sercem
złapana w siatkę
przez badacza

2 x "moje"; 2 x "żyć". To drugie, fonetycznie, mimo woli kojarzy mi się ze staropolską "rzycią" ;)

Można jeszcze odcedzić, gł. zaimki i dopowiedzenia.
Czytam na swój uzytek tak:

/Będę żyć chwilę
Śpiesz się aby zobaczyć
Kolory i poczuć lekkość
Skrzydeł

Nie mam siedmiu żyć
Zaraz zginę
Złapana w siatkę
Przez naukowca
Z sercem przekłutym
Szpilką/

No i z nieporadnego wierszyka wykluł się piękny motyl, Befano! Dziękuję.
Życie czasem do rzyci niepodobne. Fajny tytuł;)

Upsss, zbiegłą sie moja wersja z wersja Befany :)))

Gruszko, dziękuję za Twoją piękną wersję Motyla.

Na jego skrzydłach przesyłam pozdrowienia i zajrzę do Ciebie, bo już poczytałam ostatnie, ale nie zdążyłam wrzucić komentarza :) Jesień...ah, jesień.

ZA puszczykiem,ale chyba w Jędrzejowie znajduje się muzeum motyli przekłutych szpilkami.