na podniszczonym stole 

ciepło ustawiasz w dzbanach 

jakbyśmy z drogi zeszli 

a przecież 

siedzimy tu już od rana 

tylko jakoś mało tu słońca 

rozmowa się nie klei 

opici likierem czasu 

może ktoś jeszcze?

wiatr wieje 

a my zapatrzeni w obrazy 

co wiszą dokładnie naprzeciw 

każdy o własnych myśli kolorach 

ktoś z tego balladę skleci 

nie pasują tu słowa do siebie 

nie pasują dłonie do dłoni 

Strun w muzykę się nie wiążą 

melodii żaden rytm nie goni