Władysław Łopian rozwiązał zagadkę świata
tak dużo
wierszyk z ukrytą paletą Tekst 77 z 177 ze zbioru: Powierszam tobie
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2019-01-08 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1498 |
za oknem światy się czerniobielą
wyraźnie. kwiaty na parapecie -
ożywczą dominantą przełamują walor.
uważaj! znaki drogowe na kurzych łapkach
walczą o hegemonię ze świerkami, solidnie
zakorzenionymi w pejzażu pełnym chłodu.
na wiosnę przyrosty wybuchną
soczystą zielenią - nadzieją na kojące
światłocienie.
nowe teksty
gruszki się czerwienią.
Kapią soki z sosny...
ech... byle do wiosny.
Zakwitną surmie i lipy,
bielą posypią wiśnie,
a jak wody przybędzie,
to i rym będzie. :)
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
Jak zawsze samotnie,
Świat w oddali moknie -
Śnieg zmierzcha sobotnie.
Peerelem dyszy,
Wrony kruki zawracają,
Kica przez ulicę zając...
Polsko mała! Wielka Polsko!
Kpisz z Polaków - i niewąsko!
Całą paletę barw ratuje jedno: odwieczne nasze na parapetach pelargonie, zimą cyklameny
walczą o hegemonię ze świerkami, solidnie
zakorzenionymi w pejzażu pełnym chłodu /nawet w upał/
(patrz przedostatnia strofa)
A to Polska /P jak prowincja/ właśnie!