Przejdź do komentarzyBYWAJ
Tekst 137 z 236 ze zbioru: Sami swoi
Autor
Gatuneksatyra / groteska
Formawiersz / poemat
Data dodania2016-01-02
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2389

BYWAJ


Freudem się skromny imperatyw zaparł

kaleczy przestrzeń wykoślawia ścianki

cudowne dziecko sceny - koryfeusz -

na własnym grzbiecie - czyż nie było wzmianki?


zwichnął angielską flegmę pejcz dobroci

znamię Baldura - zaczynam przemowę

o wszechobecny może w innej bajce

znajdziesz zwierzyniec co doceni sowę



  Spis treści zbioru
Komentarze (3)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Podoba mi się - rymy wyjątkowo sprawne i głębokie .Coś jakby Szekspir sprawny w piśmie acz powierzchowny.
avatar
Może wszechobecny w Folwarku zwierzęcym?:)
avatar
Świetny wiersz Martinie a pierwsza strofa nie wymaga żadnego komentarza. jest jak jest i nawet mądrość sowy nie ma żadnego znaczenia...a przecież to nocny ptak. Z wielkim podobaniem :)
© 2010-2016 by Creative Media
×